کشور ما یک نظام دینی است و زشت است که اگر کسی
خواست امر به معروف و نهی از منکر بکند غسل شهادت بکند و کفن بپوشد. این
شایسته نظام دینی نیست.
وی در ادامه افزود: نتیجه این حالت این می شود که نهی از منکر و امر به معروف به عنوان یک واجب الهی و به عنوان اصل هشت قانون اساسی در کشور کاملا کمرنگ شده و مورد غفلت قرار می گیرد و اگر کسی هم بخواهد این واجب فراموش شده را بر پا و احیا کند باید شاهد عواقبی مثل عواقبی که برای چند تن از ناهیان نهی از منکر پبش آمد، باشد. خب اگر کشور ما نظام اسلامی نداشت، دستگاه قضائی نداشتیم، نیروی انتظامی نداشتیم، اشکالی نداشت، حاضر بودیم برای احیاء و برپایی این فریضه الهی جانباز و شهید بدهیم؛ اما در کشوری که ما نیروی انتظامی و قوه قضائیه داریم شایسته و پذیرفته نیست که ناهی از منکر انقدر بی پناه باشد که مورد ضرب و جرح قرار بگیرد، جانباز بشود و چشمم را از دست بدهد یا مظلومانه به شهادت برسد.
وی با اشاره به آخرین مصاحبه شهید خلیلی افزود: شاید صدها مورد شبیه شهید خلیلی داشتیم که شهید نشده و پروندشان هم قضائی نشده ولی چیزی که ایشان در آخرین مصاحبه کفتند بحث بی پناهی ناهی از منکر بود که هر کس که نهی از منکر کرده باشد تقریبا این موضوع را حس میکند. موارد متعددی داشتیم که فردی حسب تکلیف، نهی از منکر کرده و مورد ضرب و جرح قرار گرفته؛ اما نه نیروی انتظامی از او حمایت کرده و نه دستگاه قضائی برخوردی کرده است.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا فقدان قانون باعت این عدم حمایتها می شود یا این مهم را باید در علت دیگری جستجو کرد، افزود: نه اینکه قانونی وجود نداشته باشد بلکه به نظر بنده بیشتر حساسیت وجود ندارد؛ ببنید اینگونه پروندها مانند دعواهای عادی به شعباتی احاله میشود که در آنجا دعواهای عادی رسیدگی میشود، اگر شعبه های ویژه ای داشته باشیم (در هر شهر یک شعبه مخصوص حمایت از ناهیان منکر داشته باشیم) و قضاتی که در این شعبه ها هستند خودشان دغدغه نهی از منکر داشته باشند و حزب اللهی باشند قاعدتا شاهد این مسائل نیستیم که پرونده ناهی از منکر که برای انجام وظیفه الهی مورد ضرب و جرح قرار گرفته مانند پرونده عادی کش و قوس داشته باشد؛ به گونهای که ناهیان ابا کنند که به دستگاه قضائی مراجعه کنند. ما فراوان داشتیم کسانی که برای این کار واجب مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و تهدید شدند؛ اما به این نتیجه رسیدند که به قوه قضائیه نروند چون میدانستند کسی آنجا حامیشان نیست.
وی در ادامه گفت: نیروی انتظامی هم با این موارد خیلی عادی برخورد می کند و این نشان می دهد که همانطور که رهبری گفتند ما در ترویج فرهنگ دینی امسال به عزم جهادی نیاز داریم که یک بخش آن احیاء فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر توسط دو دستگاه ناجا و قوه قضائیه است؛ قوه قضائیه با ایجاد شعبات ویژه در هر شهر (حداقل یک شعبه ویژه و بازپرس دلسوز در این قضیه و قاضی دلسوز که اگر موردی در این شعب اتفاق افتاد به عنوان یک پرونده ویژه به آن رسیدگی کند.) ناجا هم با قراردادن یک افسر مسئول در هر کلانتری در همین رابطه به عنوان اینکه اگر در پشتیبانی از آمر به معروف کوتاهی شد از او بازخواست کنند و این حداقل کاری است که این دو دستگاه می توانند بکنند.
ناجا و قوه قضائیه در سالی که رهبری آن را احیاء فرهنگ نام نهادند و همچنان گفتند "فرهنگ از اقتصاد مهم تر است" باید توان خود را برای احیاء فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر است به کار ببندند. کاری که الان قوه قضائیه می تواند بکند این است که پرونده قاتل شهید خلیلی یک پرونده شخصی نباشد که با گذشت خانواده وی بسته شود؛ بلکه باید پرونده ملی شود، جرم شخصی نیست که خانواده خلیلی با فشار از آن بگذرند. در این بیست سال گذشته بیش از ۲۰ نفر داشتیم که به خاطر فرائض دینی در این راه شهید شدند. خب اینها هم انسان بودند، آن وقت ما خانواده ایشان را به صبر دعوت می کنیم.
دکتر کوشکی در پایان گفت: دستگاه قضایی اجازه ندهد در این موارد خانوادهها از طریق رسانه ها تحت فشار قرار گیرند تا به عنوان یک عمل انسانی گذشت کنند. بعد نتیجه این می شود که این جنایت ها تکرار شود اگر همان دفعه اول یا دوم عامل مجازات می شد این قضایا تکرار نمی شد. ساده ترین اقدام قوه قضائیه برای اینکه شعار امسال محقق شود این است که این فرهنگ مغفول را زنده کند و با پشتکار و درایت رئیس قوه قضائیه که ما سراغ داریم امیدواریم که یکی بحث برخورد با فاعلین منکر اجرا شود و یکی هم اینکه شعبات ویژه ای ایجاد شود تا از ناهیان منکر حمایت شود و اگر برخوردی با ناهیان منکر شد این شعبات رسیدگی کنند. یکی هم اینکه در پاسگاهها افسران حزب اللهی باشند تا از ناهیان منکر حمایت کنند. متاسفانه من خودم شاهد بودم که مامور یا بی تفاوت بود یا اینکه حمایت کرد از عمل منکر و اگر ندیده بودم نمی گفتم. کشور ما یک نظام دینی است و زشت است که اگر کسی خواست امر به معروف و نهی از منکر بکند غسل شهادت بکند و کفن بپوشد. این شایسته نظام دینی نیست.